سرعت گیری به نام گره های تاکتیکی، در مسیر جاده قهرمانی

سرعت گیری به نام گره های تاکتیکی، در مسیر جاده قهرمانی

 رضا قاسمی- با سپری شدن چهار هفته از بازهای لیگ سیزدهم، دیگر انتظار می رود استقلال کم کم به ثبات تیمی و هماهنگی لازم جهت به نمایش گذاشتن بازی های زیبا و تماشاگر پسند که توام با بازی هجومی و دیکته کردن تفکرات کادر فنی به تیم های رقیب باشد، دست یابد.

آن چه که در چهار بازی اخیر تیم به نمایش گذاشته شد علیرغم کسب نتیجه نسبتا خوب و جمع آوری امتیازاتی که حساسیت خود را در پایان فصل نشان خواهد داد، بازی سردرگم و ناهماهنگ و بدون استراتژی معین و مشخص از جانب تیم و به ویژه در خط هافبک است، یعنی درست در جایی که انتظار می رود به لحاظ وجود یک دو جین از بهترین بازیکنان ایران در این خط، نمایش و بازی های دلچسب تری را شاهد باشیم.

در مطلب ذیل سعی شده تا به کالبد شکافی نقاط و گره های کور بازی تیم به ویژه در خط هافبک بپردازیم. هر چند به لحاظ سابقه و تجربه سنوات قبل، انتظار می رود که با ادامه بازی ها روند تیم بهبود یابد و نقاط ضعف تبدیل به نقاط قوت گردند. چون این تیم و این بازیکنان، پتانسیل بهترین بودن و قهرمانی را دارند.

1- ارنج تیم بر اساس سیستم بازی، یا تعیین سیستم بازی بر اساس بازیکنان موجود

سیستم بازی استقلال در بازی با صبا ۲-۴-۴ بود؛ و همه نیک می دانیم که در این سیستم و به خصوص ۲-۴-۴ لوزی، نیاز به یک هافبک دفاعی قوی و تخریب کننده بازی حریف، دو بال فعال و پویا و تکنیکی که قابلیت حمل توپ تا منتهی الیه زمین حریف و قدرت ارسال توپ و سانتر در حال حرکت را دارا باشند و از همه مهم تر وجود یک پلی میکر و بازی ساز تکنیکی و خلاق در راس لوزی و پشت سر دو مهاجم تیم، از ضروریات است.

در ترکیب استقلال در چهار بازی اخیر و به خصوص در دیدار با صبا، در پُستِ هافبک دفاعی با قدرت تخریب کنندگی به جای یک نفر از دو نفر در ترکیب تیم بهره برده شد که این مورد خود از عوامل مهم ناهماهنگی تیم درخط هافبک بوده است و به آن اشاره خواهیم کرد. در دو بال چپ و راست مانند دو سه سال اخیر، بال راست با حضور خسرو حیدری، فعال و پویا در نفوذ به زمین حریف بود و تمامی بار هجومی تیم از جناحین به عهده او، که دربازی با صبا نیز روز خوبی را پشت سر گذاشت، اما در بال چپ و با حضور نیکبخت واحدی و پژمان نوری، با قدرت هجومی و نیز مهارت های فردی و تکنیکی که از آنها سراغ داریم، انتظار می رفت این جناح نیز به مانند جناح راست فعال و پویا باشد ولی با توجه به دستور بازی که کادر فنی به نیکبخت داده بود، او درتمامی ۹۰ دقیقه بازی، سرگرم کارهای دفاعی بود و اجازه هیچ گونه مشارکتی در کارهای هجومی به او داده نشد و عملا از خط وسط زمین بیشتر جلو نمی رفت.

اما نقطه ابهام تیم در راس لوزی هجومی تیم است جایی که تا کنون تیم نتوانسته است جایگزین مناسبی برای مجتبی جباری پیدا کند. و نقطه ابهام نیز در بکارگیری تواما جواد نکونام و آندرانیک تیموریان با خصوصیات بازی مشابه به هم است و نیز این که هر دو بازیکن، فاقد قدرت بازی سازی ایفای نقش پلی میکر هستند و در سیستم ۲-۴-۴ لوزی بایستی در جلوی آنان بازیکنی بازی ساز و طراح قرار گیرد، یعنی درست همان کاری که در کی روش در تیم ملی با استفاده از مجتبی جباری در جلوی آندو تیموریان و جواد نکونام انجام می دهد و اگر در استقلال قرار بر استفاده توام با هم از آندو وجواد باشد، بایستی سیستم تیم را نه بر اساس ۲-۴-۴ لوزی بلکه براساس ۱-۳-۲-۴ بنا نهاد، زیرا استفاده همزمان از تیموریان و نکونام در سیستم ۲-۴-۴ با خصوصیات مشابه، موجب تداخل وظایف و سردرگمی و ناهماهنگی بازیکنان و در نهایت خط هافبک می گردد.

از علائم مشخص ناهماهنگی میان دو هافبک دفاعی، می توان به روی آوردن به بازی مستقیم و ارسال توپ های بلند از یک سوم دفاعی به خط حمله اشاره کرد که این مورد عملا موجب حذف خط هافبک و تماشاچی شدن آنها می شود، یعنی حالتی که در نیمه دوم بازی با صبا به عینه مشاهده شد؛ چون در سیستم ۲-۴-۴ با حضور همزمان آندو و جواد، عملا تیم فاقد پلی میکر است و از بین نکونام و تیموریان نباید دنبال پلی میکر بود، چون ارسال توپ های عمقی و بازی سازی درطول ۹۰ دقیقه باید استمرار داشته باشد و نه فقط در یکی دو مورد خاص در طول بازی. نا مشخص بودن وظایف جواد نکونام و تفکیک نشدن وظایف دفاعی او با آندرانیک تیموریان، موجب ارائه بازی ناهماهنگ در خط هافبک بوده که نتیجه اش عدم اقتدار در خط میانیِ زمین و مالکیت توپ و میدان توسط هافبک های حریف است.

2- عدم مالکیت توپهای برگشتی پشت محوطه جریمه

یکی از مواردی که موجب دیکته کردن قدرت تیم به حریف می شود استفاده از توپ هایی است که پس از حملات تیم توسط دروازه بان و یا خط دفاعی حریف دفع و برگشت داده می شود. این مورد در بازی های اخیر تیم کمتر مشاهده می شود و دلیل عمده آن نیز به عدم جای گیری صحیح خط هافبک تیم بر می
گردد که منشاء آن، همان عدم مشخص بودن وظایف دو هافبک با تجربه تیم یعنی جواد و آندو است که عملا موجب شده در هر دو حالت هجومی و دفاعی و در پشت هر دو محوطه جریمه خودی وحریف، مالکیت توپ های سرگردان برگشتیِ پشت محوطه جریمه، از آن حریف گردد که در فاز هجومی تیم موجب پایه ریزی ضد حملات تیم حریف و در فاز دفاعی موجب خلق موقعیت گل برای حریف و خیمه زدن بازیکنان آنها بر روی دروازه خودی است.

3- اصلاح ساختار دفاع تیمی

در فوتبال روز دنیا دفاع از حملات تیم حریف نه فقط از خط دفاع خودی، بلکه از همان نقطه و مکانی که تیم توپ را از دست می دهد شروع می شود. شاید بسیاری این سوال را از خود پرسیده اند که چه بر سر بهترین خط دفاع لیگ فصل قبل آمده است که اکنون در چهار بازی، ۵ گل دریافت کرده است و در سه بازیِ خود، پنالتی به حریفان داده است؟ و تازه اگر درخشش خیره کننده سید مهدی رحمتی نبود تعداد این گل های خورده، بیشتر از این چیزی بود که اکنون هست. تازه کم ترین تغییرات در خط دفاعی وجود داشته و اسکلت این خط را همان بازیکنان فصل قبل که با هم به هماهنگی کامل رسیده بودند، تشکیل می دهند.

برای جواب این سوال باید به ساختار دفاعی تیم اشاره نمود و نه ضعف خط دفاعی. هر چند این خط نیز به دلیل عدم رعایت دفاع تیمی و بر اثر فشار وارده، گاه گاهی ضریب اشتباهاتش بالا رفته و تن به پنالتی و یا اشتباه های نا به هنگام داده است اما آن چه که موجب ضعف در سیستم دفاعی تیم شده، عدم رعایت دفاع تیمی و اشکال در ساختار دفاع تیمی است و نه خط دفاعی. آن چه که ما در این چهار بازی اخیر مشاهده کردیم این بوده که:

۱- هیچ موردی از پرس و تحت فشار گذاشتن بازیکنانِ پا به توپ حریف در یک سوم هجومی و میانی تیم، ندیده ایم و بازیکنان حریف بدون تحت فشار قرار گرفتن، به آسانی تا پشت محوطه جریمه ما، نفوذ می کنند.
۲- دفاع را هیچ گاه از نقطه ای که توپ را از دست داده ایم، شروع نکرده ایم.
۳- جای گیری صحیح و پر کردن نقاط کور دفاعی توسط خط هافبک به خوبی اجرا نمی گردد.
۴- عدم مالکیت توپ های برگشتی در پشت محوطه جریمه خودی توسط خط میانی.
۵- شتاب زدگی و دست پاچگی بازیکنان خط دفاعی در هنگام تحت فشار قرارگرفتن.

این ها مواردی است که موجب گل خوردن و خلق موقعیت توسط بازیکنان حریف بر روی دروازه خودی می گردد و اگر اندکی توجه شود همه این عوامل بر می گردد به ناهماهنگی در خط میانی که دلایل آن در بندهای ۱ و ۲ بیان شد. اما چون در ابتدای لیگ هستیم و تیم هنوز ترکیب ثابت خود را به دست نیاورده و کادر فنی درگیر آزمون و خطا برای به دست آوردن ترکیب ثابت تیم است، مطمئنا با گذشت زمان و به دست آمدن ترکیب ثابت و هماهنگی بین بازیکنان، این موارد پوشش داده خواهد شد و تیم همچنان امید اول کسب مقام قهرمانیست. فقط آن چه که در این مقطع گذار مهم است به دست آوردن امتیازات حساس ابتدای فصل است و کسب نتیجه، هرچند اگر توام با بازی زیبا نباشد.

مطالب مرتبط

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: